uzun bir aradan sonra yeni biriyle tanışmak

size başımdan geçen bir olayı anlatmak isterim: 6 yıllık ilişkim, 2 yıl önce aldatılma sonucu bitti. şu an farkettim de yazınca nasıl basit duruyor.. kötü bir tecrübeydi benim için. zor zamanlar geçirdim, kontrolümu kaybettiğim zamanlar da oldu üstelik. 2 yıl içinde bambaşka biri oldum. bu sure zarfında hickimse ile konuşmadım. hicbir sosyal hesabim yok zaten, su an da öyle. ta ki geçen haftalara kadar. beni liseden bu yana seven biri vardı ve liseden bu yana numaramı hicbir şekilde silmeyen biri. ansızın telefonuma mesaj geldi, ' milena, nasılsın diye ' çok şaşırdım, epey bi konuştuk, günlerce konuştuk, beni nasıl beklediğini anlattı ve ben hep dinledim onu. i̇lişkim olduğunu biliyordu üstelik. onunla konuşurken yaralarimin bir nebze olsun geçtiğini hissediyordum, saatler nasıl geçiyor anlamıyordum bile. bana, hayatımda daha önce hic duymadigim iltifatları söylerdi,şaşırdım. çünkü ben ben daha önce çok hoyratça sevildim, daha önce kimse beni bu kadar onemsememisti. gecmisimden sıyrılma vakti gelmişti, artik sirkelenme vakti dedim kendi kendime. yeni bir sayfa açma vakti milena. günlerce konuştuk, bana bir gün, su an seninle konuşuyorum ve ben nirvanaya hic bu kadar ulasamamistim dedi. çok şaşırmıştım. oysa hic de abarttığı gibi biri değilim. yoksa daha önce çok mu kötü sevilmisim ben, bilemedim açıkçası.hayatında hic sevgilisi olmamis biriydi. bana ben, hiçbir kızın elini dahi tutmadım derdi hep. ama sıra bana gelince hep susardım çünkü onun kadar temiz değildim, 6 yıl boyunca hayatımda koca bir kaos vardı, düşüncelerim kirlenmişti, saflığım gitmişti. oysa onun düşünceleri o kadar müthişti ki, heyecanı tıpkı küçücük bir çocuk gibiydi. hayretler içinde dinlerdim onu. farkettim ki heyecanım bitmiş benim, umudum kırılmış, çoğu şeyi içimde yitirmisim.. neyse biz buluşmaya karar verdik, o gün icimde farklı bir heyecan vardı. 2 yıl sonra ilk defa biriyle gorusecektim. tuaf hissediyordum. gittim yanina, heyecandan ne yapacağıni bilemiyordu, çok çocuksu halleri vardı. ulan diyordum icimden ben boyle önemli biri değilim, yerin dibine girmek istiyordum o an. onun yüzüne bakınca, eski sevdiğim kişinin mimiklerini bulmaya calistigimi farkettim. aman allahım! bu faciaydı benim için. 2 yildir hic mi unutamamisim diye dusundum. yazıklar olsun bana. o konuşurken, ellerini izliyordum, onun da elleri böyleydi derken buldum kendimi. ne kadar iğrenç bir insan olmuşum boyle! oradan kaçıp gitmek istiyordum, çünkü hazır değildim. ben, ben o masum insana bunu yapamazdım. hüngür hüngür ağlamak istedim. kacmak istedim oradan. sesini duymuyordum, sadece gitmek istedim o an. o gun hic konuşmadım,hep o konuştu, ben de dinledim. eve geldiğimde berbat haldeyim. o gün çok agladim. i̇grencligime ağladım, hicbir seyi unutamayisima ağladım. o masum,tertemiz adama o sekil baktigim için kendimden tiksindim. yazıklar olsun bana! o günden sonra onunla konuşmadım,kaçtım. çünkü ona bunu yapamazdım. çünkü o her şeyin en iyisini hakediyordu. benim gibi birini değil. aldatmayın ya, yalvarırim kimseyi aldatmayın. en basitinden kendinizi aldatmayin. meğer 2 yildir sadece kendimi bir kutuya hapsetmisim, her sey daha taptazeymis. ben ne ara boyle biri oldum, bilmiyorum. lütfen kimseye bunu yapmayın,lütfen benim gibi olmayın,lütfen..

güzel bir duygu uzun ardan sonra güzel oluyor :)

i̇zlediğin filmi yeniden izlemek gibidir . ilk hissi vermez . yeni ayrıntılar farkedersin , ben bunu ilk izlediğimde nasıl kaçırmışım dersin . ama bu ayrıntılar da yetersiz gelir sonra

Geçen gün yeğenimle Çiğ köfte yemeye gittik. Çocuk baya muhabbeti hoş biriydi. Baya sohbet ettik. Beni Bi ara çay içmeye davet etmişti. Sanırım şimdi gidicem. Biriyle konuşmaya sohbet etmeye ihtiyacım var. Ne yapam gidem mi?

Yani her kişi yeni bir dünyadır diyerek umutla yola devam etmek gerek Napalim baska sansimiz yok :d

Çok uzun bir iş gibi

Uzun bir ara kısmındayım

Kim uğraşıcak şimdi..

Üç gün önce bir şeyler için adım atayım artık kurtarayım kendimi bu tutsaklıktan dedim de ya adam beni istemedi ya da ben yine bir şeyler ilerlesin diye çaba göstermedim yani olmayınca olmuyor

uzun bir süredir kendimi tanıyamıyorum ki. nasıl biriyle tanışayım.

Şuan herkesin ihtiyacı olan şey galiba.

ben kendimi anlatmaktan yoruluyorum ya

sevdiğim bir durumdur. yeni bir insanın yeni bir dünya oluşu beni hep kendine hayran bırakır. özellikle bambaşka kafalardaysak. onun sadece sevdiği için uğruna vaktini öldürdüğü şeyler bambaşkadır, benimkisi bambaşka. kafayı yiyorum hayranlıktan insanın bu yapısına. tanışma olayı bir de uzun süre sonra olunca daha bi tazelenmiş oluyor merakım, farkettiyseniz özel kadar olmasa da benim de yaşamak umrumdadır

üşeniyorum ama istiyorum da,tuhaf.

arkadaş olarak bile görmediğini açıklayınca dumura uğratır ve insana kendini sorgulatır.

cok random bi şekilde gelişmiyorsa, iteleme hissi varsa müthiş kasıntı ve zor geliyor bana. gerek duymuyorum.

Çok uzun bir yazı yazdım sildim... Niye yazdım o kadar sjwnsnsj hızımı alamadım. Neyse, uzun zaman sonra cidden harbi biriyle tanışinca aşırı iyi oluyor ya. Uzak kaldığın duyguları yeniden yavaş yavaş yaşamaya başlıyorsun. Bugün de arkadaşımla telefonda konuşurken "ben iki evlilikten döndüm senin hâlâ flörtün bile yok" dedi. Vallaha o kadar anlaşılıyor ki her şey, flört yapıp da 2 gün sonra bitirmenin bir anlamı yok, gereksiz bir tanışma oluyor. O yüzden sanırsam (yani ne olacağı belli olmaz tabi de her an, herhangi bir şekilde biriyle tanisabilirim nasip bu işler) uzun bir süre daha birileriyle tanisamicam gibi.

linki bile var ne güzel oldu, ne zaman yoktun unuttum. sanki senle doğdum Hayatımıza öncesini unuttuğumuz, unutturacak insanlar girsin.

Yorucu. Ne yer, ye içer, ne sever, neyi bilir, neyi ister, neyi istemez, kimi sever, neyi yapar... O benimle tanışsın bi zahmet. Net ve açığım yormam o kadar.

O kadar uzuuuuuuun bi ara olacak ki nasıl bir his olduğunu unuttum 🤔

Ne uğraşacağım ya

Benim karnımdaki kelebekler ölmüş olabilir arkadaşlar, çok uzun zamandır hissetmiyorum çünkü.

Zaman geçtikçe yeni biriyle tanışmak daha da zorlaşıyor. Bir de tanışcak insanı nerden buluyorsunuz tam olarak taktik falan alabilir miyim 😂

Ne güzel kafam rahattı tanışmıyordum kimseyle. Bugün yaptım o hatayı yani inşallah hata olmaz ama olacak gibi duruyor. Aldık başımıza belayı..

bazen arkadaşlarla birbirimize kattığımız şeylerin sonuna gelebiliyoruz. hatta öyle ki bazen arkadaşlığı bitirme noktasına gelebiliyor benim için. bana örnek değilse, hiçbir şey katmadan “gel buluşalım” arkadaşlığı yaşayacaksak böyle bi’ müsaitliğim yok, beni çok bayıyor. (bkz: kova burcu) o yüzden arada bir yeni insanlarla tanışmak berekettir. gogol okudun mu? yok. çehov okudun mu? yok.

beterin beteri var (bkz: eskiden tanıdığın biriyle uzun bir aradan sonra yeniden konuşmak)

Geçen gün yeni biriyle tanıştım ve şey fark ettim ben yeni biriyle tanışma özelliğimi kaybetmişim eskiden yeni biriyle tanisirken sırayla konuşurduk. Yani ne bileyim işte ismin ne kısmından baslayip şu an hayatta ne yapıyorsuna doğru giderdik ama geçen konusmamda bı fark ettim ki konuşmaya dan diye ortadan başlıyorum artık kimsenin ne yaptığıyla kim olduğuyla benim kim oldugumla ilgili değil, artık konuşmalarımızda o anki sorun o anki konu neyse o konuşuluyor ahahshhs bu aslında çok da iyiye işaret değil bir yandan çünkü kendi dünyama ne kadar çekildiğimi gösteriyor. Karşımdaki insanlar için zaman zaman uzaklaştırici ve korkutucu olabiliyor.